بازیابی ابزار یا مانده گیری fishing
واژه مانده گیری به عملیاتی اطلاق می شود که منجر به انتقال ابزارو اجزایی خواهند شد که به دلایل مختلف در داخل چاهها گیر کرده اند . بخشی از رشتهلوله حفاری ، مته و ابزار کمکی از ابزارهایی هستند که ممکن است در ته چاه یا دیوارههای چاه گیر کنند.
این معضل بیشتر در مواردی اتفاق می افتد که لوله حفاری در درون چاهچسبناک شود و یا به دلیل گسیختگیهای کناره چاه بخشی از رشته لوله ها حفاری در آنهاگیر کند . به طور کلی عواملی که موجب گیر افتادن و فرو رفتن رشته لوله حفاری درداخل چاه می شود عبارتند از :
1- وجود شیل و تشکیلاتی که موجب لجن شدن چاه می شود.
2- وجود ذرات حفاری در بالای مته و لوله اضافی
3- اختلاف فشار موجود بین گل حفاری و طبقات دیواره چاهاین اختلاف فشار اگر زیاد باشد موجب چسبیدن رشته لوله حفاری به چاه می شود .
4- وجود شئی خارجی در داخل چاه
5- نوسان غیر ضروری مته و لوله اضافی
صرف نظر از آنکه چه عاملی موجب ماندگی ابزار حفاری می شود اولینگام در عملیات مانده گیری یا باز یابی تعیین محل ماندگی است تا با تعییناینمحل بتوان عامل ماندگی و چگونگی رفع آن را بررسی کرد برای تعیین محل ماندگی باتوجه به شکل زیر می توان مراحل ذیل را به مرحله اجرا در آورد:
چگونگی اندازه گیری طول ماندگی در چاه
1- وارد کردن نیروی F1 به لوله در جهت مخالف ته چاه (به سمت بالا) تا اطمینان حاصل شودکه لوله ها در حالت کشیده (تمدد) قرار دارند. این نیرو از نظر عملی تنها قدریزیادتر از وزن کل لوله یا لوله هاست ( زیاد تر از 5 درصد ) تا موجب کرنش نشود.
2- مشخص کردن نقطه مجع بر روی لوله در سطح پس از اعمالنیروی F1 با علامت که درواقع طول لوله در حالت کشیده می باشد. مشخص می شود.
3- وارد کردن نیرو F2 در جهت مخالف ته چاه (به سمت بالا) به لوله یا لوله ها ، این نیروزیادتر از F1 و به حدی است که درلوله کشیدگی (کرنش) ایجاد می کند . این مقدار کشیدگی که ناشی از نیروی F2 است با توجه به نقطه مرجع باید اندازه گیری شود. مقدار افزایش طولاندازه گیری شده برابر است با مقدار جابه جایی نقطه مرجع باید توجه داشت که مقدار F2 نباید از حد الاستیک لوله یا لوله های حفاری زیادتر باشد چه درغیر این صورت در لوله ها شکستی یا تغییر شکل دائم صورت خواهد گرفت . پس از اندازهگیری کرنش می توان با استفاده از فرمول مودولوس – الاستیسیته و رابطه کرنش طولماندگی در چاه تعیین کرد.
E=6/ E (4-11)
که:
=E مودلوس الاستیسیته وبرای فولاد برابر است با 30*106 P.S.I
=6تنش کششی (PSI)
=E کرنش یا مقدار کشیدگیکه واحد آن طول به ازای طول است (فاقد واحد) چنانچه قبلا نیز ذکر شد دلتا I = مقدار کشیدگی برحسب اینچ و L طول لوله بر حسب فوت (در واقع طول یا عمقی از چاه است که لوله درآن نقطه گیر کرده است) ؛بنابراین جهت یکسان کردن واحدها در صورت و مخرج E خواهیم داشت :
E= I/12L (12-4)
طبق تعریف 6 یا تنش کششی برابر است با :
6=F2-F1/A=DF/A (13-4)
=F نیرو بر حسب پوند و A = مساحت مقطع لوله حفاری فولادی بر حسب اینچ مربع است.
حال اگر در فرمول مودلوس – الاستیسیته به جای 6 رابطه DF/A و به جایI/12Lدلتا را قرار خواهیم داشت:
E=DF*12L/A.I (14-4)
به عبارت دیگر L یاعمقی که لوله گیر کرده است برابر می شود با :
L=E.A.I/12DF (15-4)
برای اجتناب از محاسبه A می توانیم با استفاده از وزن مخصوص فولاد کیفیت لوله یا وزن آن رابر حسب واحد پوند به ازای هر فوت را به کار ببریم که در بیشتر موارد نیز لوله رابا این کیفیت از همدیگر تشخیص می دهند ( وزن مخصوص فولاد 283/0 پوند به ازای هراینچ مکعب است ) بنابراین می خواهیم داشت:
W=AIN 2* 0.283 lb/in 3 *12/f t
به عبارت دیگر Aبرابر است با :A=W/ (12)(0.283) ؛ لذا اگر در فرمول طول ماندگی یعنی فرمول 4-15 به جای E ارزش آن 30.106 PSI و به جای A رابطه ی W/(12)(0.283) را قرار دهیم خواهیم داشت:
L=735*10 ^3 ( W.I/F) ( 16-4)
که :
L=طول ماندگی بر حسب فوت ، W=وزن لوله بر حسب پوند به ازای هر فوت ،دلتا I= مقدار جابه جایی برحسب اینچ ( مقدار افزایش طول لوله پس از اعمالF2 )، DF = نیروی اعمال شده بر حسب پوند
مثال : قطر لوله حفاری 3 اینچ و وزن آن 3/13 پوند به ازای هر فوتلوله بود . حفاری ر عمق 10000 فوت انجام می گرفت که ناگهان حفار متوجه شد که لولهحفاری در نقطه ای از چاه گیر کرده است او با تلاش های اولیه خود و با وارد کردن F1 ( پوند F1=140000) و F2 (پوند F2=200000)مقدار افزایش طول لوله 48 اینچ را ثبت کرده است . رشته لوله حفاری در چه عمقی ازچاه گیر کرده است؟
L=735* 10^3 W.I/F
L=735* 10^3 (1303) (48) /200000-140000= 7800FT
بهینه سازی در جداسازی نفت همراه آب زائد واحدهای نمك‌زدایی با تغییر در تانک ذخیره سازی آب زائد
لوله ,چاه ,حفاری ,طول ,a ,گیری ,لوله حفاری ,بر حسب ,می شود ,حفاری در ,گیر کرده
درباره این سایت